تمنا زریاب پریانی در دوازدهمین و آخرین روز از اعتصاب‌غذایی‌اش گفته است که این مبارزه وارد مرحله‌ی دوم می‌شود و به‌زودی به خیابان برمی‌گردد.
او بعد از دوازده روز اعتصاب غذا، در خیمه‌ی تحصن در شهر کُلن آلمان، پایان مرحله‌ی اول دادخواهی خود را اعلام کرد.
در بیانیه‌ای که روز(سه‌شنبه،۲۱ سنبله) از آدرس تمنا زریاب پریانی و فعالان معترض حقوق زنان منتشر شد، آمده است: «ما در این مسیر حاضر هستیم بار دیگر خیمه‌های تحصن برپا کنیم و با ابزاری که در دست داریم، از جمله بدن‌های‌مان، برای شناسایی طالبان به عنوان رژیم عامل آپارتاید جنسیتی پیکار کنیم.»
در این بیانیه آمده است که در روزهای گذشته معاون پارلمان ایالتی و رئیس بخش افغانستان و پاکستان در وزارت خارجه‌ی آلمان به خیمه تحصن‌کنندگان آمدند و اطمینان دادند که پیام معترضان را به پارلمان و وزارت خارجه منتقل خواهند کرد.
آنان در روز نهم از اعتصاب غذایی از تمنا زریاب خواسته‌اند که در پارلمان ایالتی سخنرانی کند، موضوعی که از سوی پریانی رد شده است.
او گفته است: «حاضر نیست بدون به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی، در پارلمان این ایالت سخنرانی کند. مگر این‌که نمایندگان این پارلمان به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان را در دستور کار خود قرار دهند و به این ترتیب، در کنار زنان افغانستان بایستند.»
در این بیانیه هم‌چنان به تماس‌های تلفونی ریچارد بنت، گزارشگر حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان و رینا امیری، نماینده ویژه‌ی امریکا در امور زنان، دختران و حقوق بشر افغانستان اشاره شده است.
ریچارد بنت وعده سپرده است که پیام معترضان درباره‌ی به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به سازمان‌ها و مقامات مسوول منتقل کند.
هم‌چنان رینا امیری گفته است که معترضان راه طولانی برای رسیدن به خواست‌های‌شان در پیش دارند
بر اساس این بیانیه، رینا امیری متعهد شده است که معترضان را در این راه همکاری کند.
در اخیر این بیانیه تمنا زریاب پریانی نوشته است: «ما وارد مرحله‌ی دوم مبارزه خود برای بهرسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی خواهیم شد. این مبارزه بر جستجوی راه‌های حقوقی به هدف به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان متمرکز خواهد بود که دولت‌ها تا کنون به همین بهانه از پذیرش آن سر باز زده‌اند.»
این بیانیه هم چنین از دولت‌ها، خواسته است که مساله‌ی آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به سازمان ملل ارجاع دهند تا نمانیده‌گان کشورها هرچه زودتر، چارچوب‌ها و قوانین الزام‌آور را برای بهرسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی ترتیب و تصویب کنند.
آزادی زندانیان سیاسی، قطع کمک‌های مالی به طالبان و ممنوعیت سفر مقامات طالبان، از دیگر خواسته‌های این زنان معترض بیان شده است.
